UPDATE 23 MEI 2019: wijziging wetsvoorstel 1e kamer akkoord.

UPDATE 1 JANUARI 2020 GAAT DE NIEUWE WET IN.

UPDATE 4 oktober 2018: er zijn aanpassingen doorgevoerd naar aanleiding van het debat in de 1e kamer.

Wat gaat er veranderen?

De positie van een 50-jarige alimentatiegerechtigde is hierin aangepast. Wat is er aangepast:

1. Is de alimentatiegerechtigde 50 jaar of ouder.
2. Heeft het huwelijk, ten tijde van het indienen van het verzoek tot echtscheiding, 15 jaar of langer geduurd?
3. Het recht op partneralimentatie bedraagt 10 jaar . Het, door de alimentatiegerechtigde, bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd heeft niet automatisch tot gevolg dat de partneralimentatie stopt.

Overgangsrecht.

Er is geen overgangsrecht . De nieuwe regelgeving geldt alleen voor nieuwe gevallen. Indien er een verzoekschrift is ingediend of een bijdrage is vastgesteld, blijven de huidige maximale termijnen gelden.

Wanneer gaat het in?

Het kabinet wil januari 2019 de wet laten ingaan, althans het voorstel.

update april 2017: na advies zijn er een aantal wijzigingen aangebracht in het wetsvoorstel. De wet moet nog behandeld worden door de 1e en 2e kamer. De belangrijkste wijziging is dat de termijn van 12 naar 5 jaar gaat.

Op 19 juni 2015 hebben D66, PvdA en VVD een wetsvoorstel ingediend bij de Tweede kamer met betrekking tot de herziening van de partneralimentatie. Wat zijn de veranderingen? Geldt dit ook voor bestaande regelingen?

Wat is partneralimentatie

Partneralimentatie is een onderdeel in het scheidingstraject. Ieder denkt daar anders over en emoties spelen hierin een grote rol. Wat is nou eigenlijk partneralimentatie?

De huidige grondslag voor partneralimentatie is huwelijks gerelateerde behoefte van de alimentatie gerechtigde. Op dit moment is de duur maximaal 12 jaar. Een korte periode kan worden afgesproken. Gemiddeld is de partneralimentatie duur ongeveer 6 jaar.

In een scheidingstraject kan het een heikel punt worden. Vaak begrijpen ex-partners niet wat de wet nou eigenlijk inhoudt.

De maatschappij verandert ten aanzien van de opvattingen over de gevolgen van het huwelijk, de rol van ouders na een scheiding en de mate waarin beide partners in staat moeten worden geacht om in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Er is behoefte voor een nadere wettelijke regeling die wordt aangepast aan de huidige tijd.

Wat zijn de veranderingen?

• In het wetsvoorstel wordt er van uit gegaan dat er geen maatschappelijke draagvlak meer bestaat voor de huidige duur van de partneralimentatie van maximaal 12 jaar als het huwelijk langer heeft geduurd dan 5 jaar. In het nieuwe voorstel is als uitgangspunt dat de alimentatietermijn gelijk is aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van 5 jaar. Is er zorg voor jonge kinderen dan eindigt de alimentatieverplichting wanneer het jongste kind 12 jaar is (dus maximaal 12 jaar).
• Voor huwelijken die korter hebben geduurd dan 3 jaar ontstaat geen recht meer op partneralimentatie als de ex-partners geen gezamenlijke kinderen hebben jonger dan 12 jaar.
• De alimentatieplicht eindigt ook indien de ex-partners de AOW-gerechtigde leeftijd hebben bereikt.
• De berekening van de hoogte van partneralimentatie wordt eenvoudiger.
• Ex-partners kunnen bij huwelijksvoorwaarden (of geregistreerd partnerschap) afwijken van de regeling. Contractvrijheid is hierbij het uitgangspunt.

Voor wie geldt het?

Het wetsvoorstel is ook een voorstel en is nog geen wet. Indien het tot een wet komt geldt dit niet voor bestaande regelingen. Het aanpassen van al bestaande partneralimentatie regelingen zou immers rechtsonzekerheid met zich mee brengen.

Wachten met de scheiding?

Men verwacht niet dat partners wachten tot 1 januari 2020 om te gaan scheiden. Over het algemeen neemt de vrouw het initiatief tot een scheiding en zij zijn het meest behoeftig.

Vragen?

Heb je nog vragen naar aanleiding van het bovenstaande? Neem dan contact op met Irma Wonink.